La Dolce Vita. Het betere leven met je Lancia.
“La vera casa dell’uomo non è una casa, è la strada: la vita stessa è un viaggio da compiere in Lancia”.
"Het echte huis van de mens is geen huis, het is de weg: het leven zelf is een reis die je op Lancia moet maken".
En dat is feest. Daar hoef ik eigenlijk niets aan toe te voegen maar dat ga ik toch doen. Deze site gaat dan wel over Lancia's restaureren maar er dan vervolgens mee zwerven is briljant. Casa Lancia is zo goed in het restaureren van Fulvia's dat je er uiterst veilig en betrouwbaar mee door de wereld kunt zwerven. Fulviaatjes restaureren kunnen wij met onze ogen dicht in het donker met een blinddoek voor en onze handen op onze rug. We maken de auto ook origineel zodat hij goed gedocumenteerd is. Mocht je onverhoopt pech hebben in Italië, dan is er altijd wel een opa te vinden die vroeger aan Fulvia's heeft gewerkt. Als hij de motorkap opendoet begint hij spontaan te dansen. Ik durf te wedden dat je niets hoeft te betalen. Dat los ik op door een flinke doos tulpenbollen te sturen wanneer ik weer terug ben.
Ik leer veel van mijn Fulvia's en van mijn Italiaanse vrienden. Een heel goede Italiaanse vriend spreekt Latijn. Ik heb op de lagere school geleerd "Wat je zegt ben je zelf". Als Giovanni, die graag met zijn makkers uit eten gaat, zegt "Hic est enim calix sanguinis mei" dan bedoelt hij dat hij zelf de kelk van zijn bloed is. Als hij zegt "Hoc est enim corpus meum" dan bedoelt hij "Ïk ben de voeding die ik eet". Dat is feest!
Iedere verandering is een geboorte .... Na een geboorte? Dan verandert de voeding! Er zijn mama's, papa's, broertjes, zusjes, rammelaars, autootjes, schooljuffrouwen, politieagenten rijbewijzen, vrienden en Lancia's. En Casa Lancia en benzinepompen. En witte en gele weggetjes. De Ardennen. Frankrijk. ItalIë.